Aan Gaan

Ontwaken

Maart is zo’n overgangsmaand voor mij. Vanuit de wintertijd, waarin ik zo veel mogelijk mee beweeg met het rustige ritme van de natuur, naar de zomertijd waarin alles in optimale kracht aanwezig is. Het is alsof het een maand is waar ik langzaam maar zeker ontwaak.

Afgelopen winter zijn er wat ideeën geboren, wat verlangens helder geworden. Eigenlijk heb ik figuurlijke zaadjes geplant. Goed gevoeld welke zaadjes ik dit jaar een plek wil geven. En daar is een jaarthema uitgerold. Mijn jaarthema voor 2019 is AAN.

Zorgvuldig gekozen vanuit mijn wens om nog meer te doen van dat waar ik “aan” van ga. Dat waar mijn ogen van gaan sprankelen. Dat waar ik energie van krijg nog meer in mijn leven toepassen, waardoor mijn leven nog meer in flow komt. En ik daardoor wellicht ook anderen kan aansteken.

Kiemen

Het is een heerlijk thema. Ik merk dat vooral in de maand maart. De zaadjes gaan kiemen en af en toe duwen die uitlopende kiemen al wat aarde omhoog en laten ze het groen zien. En dat is nog niet in volle glorie. Maar ik voel en zie dat het groeit. Heel voorzichtig kom ik weer meer in actie.

Ik zet stappen om die dagdromen van afgelopen winter uit te zetten. Ik maakte een filmpje over iets dat al zo lang borrelt en stuurde dat naar een bedrijf die dat zou kunnen gebruiken. Zij blij, ik blij. En daarin is een volgende stap gezet. Dat voelt heerlijk.

En ineens is er die fijne man die in februari op mijn pad kwam. Deze maand hebben we tijd en aandacht genomen om elkaar beter te leren kennen. We voelen dat we aangaan bij en met elkaar. Er fladderen wat vlinders in mijn buik rond. Dat geeft ook flow.

“Spring is a time of plan and projects” – Leo Tolstoy.

Aan Gaan

De maand maart maakt me wakker. En die winterdromen komen heel voorzichtig tot leven. Steeds een beetje meer. Het kiemt, het begint te groeien. Dat voelt als wakker worden. Van onbewust naar bewust. Een fijne fase van kiemen. Van heel bewust dat “water geven” wat ik wil laten groeien en te laten liggen waar ik niet van aan ga.

Van dromen naar doen. En niet als een raket. Maar als een dreumes die voorzichtig zijn eerste stappen zelfstandig zet. Nog wat wankel af en toe maar wel met de wil om te gaan en vooruit te komen. Stapje voor stapje. In beweging. Vol energie. Aan. Gaan.